Hospicjum Pomorze Dzieciom

Wtedy pojawia się zespół agentów do zadań specjalnych, tak nazywamy ekipę Hospicjum Pomorze Dzieciom: lekarzy, pielęgniarki, psychologów, fizjoterapeutów, kapelana, wolontariuszy, którzy wchodzą przez bardzo wąskie drzwi na granicy życia i przemijania, z pewnością, że życie nie kończy się w momencie postawienia ostatniej diagnozy, z całym wachlarzem możliwości pomocy, by ulżyć w cierpieniu fizycznym, psychicznym i duchowym. By nie bolało, by zmniejszać uporczywe objawy choroby, podnieść jakość życia w każdym dniu nieuleczalnie chorego dziecka. By towarzyszyć do ostatniego oddechu. Wspierać psychologicznie i socjalnie całe rodziny: rodzeństwo, rodziców, dziadków, nie tylko w czasie choroby, ale i w podróży przez żałobę.

Działamy z misją: „skoro nie możemy dołożyć dni do życia, dokładamy życia do każdego dnia”. Wówczas okazuje się, że dokładać życia można na miliony różnych sposobów, nie kiedyś tam, ale właśnie dziś. Wtedy zdarza się cud. Przestajemy walczyć z czasem, a zaczynamy wędrówkę z każdą godziną, jak z niespodzianką, darem, bo mogło i jej już nie być. Hospicyjne dzieci, które przychodzą na świat czasem dosłownie na chwilę, a na które czekamy już z rodzicami w czasie ciąży w hospicjum perinatalnym „Tulipani”, uderzają prosto w serce z informacją: „wszystko co mamy: ja i Ty, to ten konkretny moment. Pokochasz mnie? Takim jaki jestem?” Dajemy więc rodzinom dotkniętym nieuleczalną chorobą dziecka pewność, że nie zostaną sami, a sztab wysoce wykwalifikowanej kadry medycznej z sercem na dłoni będzie czuwać o każdej porze dnia i nocy.